در فوتبال باید فوتبال بازی کرد، فقط فوتبال و از هرگو نه ادا و اطوار خودداری کرد. اصولاً مانکن ها توانایی بازی ندارند و اگر فوتبالیستی به این سو سوق پیدا کند آنگاه به پایان عمرحرفه ای خویش نزدیک می شود. این که آقا رضا شاهرودی، خوش تیپ فوتبال است شکی نیست اما حتماًً می پذیرد که هیچ گاه ستاره ی ماندگار فوتبال ایران نشد و اگر نبود روابط پنهانی در فوتبال، ستاره اش کم سو تر از آنی بود که امروز از آن یاد می شود. بیاییم برای این سوال پاسخی پیدا کنیم که علت فراز و فرود فوتبال آقاعلی رضای نیکبخت واحدی چیست که شاهرودی او را جانشین خوش تیپی خود می داند؟ توجه به ظاهر موضوعی است که بلای جان فوتبالیست ها شده و آنها را به ستاره های حلبی تبدیل کرده است.کم نیستند بازیکنانی نظیر شاهرودی، نیکبخت واحدی، علی انصاریان، نیما نکیسا، مهرداد میناوند و...که گرفتار غول مانکنیسم آمدند و نشدند آنی که باید می شدند. نه هنرپیشه شدند، نه خواننده و نه فوتبالیست.
آقایان! فوتبال بازیکن می خواهد، بازیکن. آقایان مانکن! در فوتبال دنبال چیزی می گردید که اساساً پیدا نمی شود .
مانکنیسم طناب پوسیده ای که کارکردی در فوتبال ندارد و از فوتبالیست ها آدمک های قد کوتاهی می سازد که جزسبکسری کاری از آنها بر نمی آید.