وقتی معلمی و شاگرد تربیت می کنی، چشم براه ببار نشستن او می مانی. می مانی و می مانی، تا آنجا که انگار امامت را به انتظار نشسته ای، سخت و امیدوار.خوش به حال کسانی که به زیارت امام" به انتظار نشسته" خویش نایل می شوند و شاگرد تربیت یافته اش به توفیق دست می یابد.
آقای مایلی کهن! حال که به تلاش وپایداری شاگردت به چنین توفیقی دست یافته ای، شکرانه اش را بجای آر.
مبادا نعمت به کفران از کف دهی.
استاد!، شهریار شاگرد شماست، شمشیر بر نیام دار، احترامش نگه دار و شکرانه ثمر عمر خویش ادا کن.